Daags na de reunie gebeurde er iets moois. Bram vond een dood konijn in het bos op onze zondagwandeling. Wij schrokken want hij was los. Wat zou hij doen. Het laten liggen, oppakken en weglopen of....opeten?
Ik zei heel vrolijk" ja, pak het maar." Hij pakte het op" kom voor Bram" zei ik op hoge vriendelijke toon. " En daar kwam hij. Hij hield het vast, ging zitten enik kon het zo aannemen. Natuurlijk had ik lekkere snoepjes mee. Na het snoepje wilde hij het beest terug maar kreeg hij weer een snoepje terwijl ik weg liep van het konijn. Ondertussen pakte Adrie het dode dier weg.
Wij waren echt perplex. Wat een succes.
Er gebeurd iedere dag wel iets, maar dit staat mij het meeste bij omdat het pas eergisteren gebeurd is.
Bram lag na de avondwandeling op Adrie zijn bank. Adrie wilde naar zijn tanden kijken of er enkelen al scheefstonden. Ja, de hoektand stond al dubbel en de melktand lag al horizontaal. Dat ik rottig voor de hond dus even eruit halen dacht hij. Dat mislukte. Bram dacht" ja, hallo, ik ben niet gek! Hij sprong van de bank, sprong op de andere bank, sprong daar weer af en rende rond de tafel, de keukenin, de bijkeuken in en weer terug, op de bank, weer rond de tafel en weer de keuken in. Even stilte.....maar hij kwam terug, vloog met een boog weer op de bank van Adrie, legde zijn kop voor hem neer en liet de tand trekken, om vervolgens nog een vreugde rondje te maken. Wat dapper he!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten